سلام
امیدوارم که خوب باشی و دنیات سراسر رنگی، که هر رنگ نشانی باشه از دوست
خدا
.
.
.
میخوام از خدا بنویسم
ولی سخته،
میدونید خدا تنها چیزیه (البته خدا چیز نیست) که دیدنی نیست و شنیدنی و بیشتر از این که شنیدنی باشه بوییدنی
آره باید عطر خدا تو لحظه لحظه ی زندگی جاری بشه.
ولی نه خدا بوییدنی هم نیست بلکه لمس کردنیه، حس کردنی نه از جنس دست و لمس بلکه از جنس حس و دل
ولی نه اینم نیست
خدا همه چی هست و درحین حال فقط اون نیست و چقدر ملاصدرا قشنگ میگه:
(البته یادتون باشه ملاصدرای بدبختیها کشید به خاطر همین چهار کلوم حرف، از زندان تو تبعید بگیر تا تهدید به اعدام و تهمت شرک و هزارانتا چیز دیگه)
|
خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان
اما بقدر فهم تو کوچک میشود و بقدر نیاز تو فرود می آید و بقدر آرزوی تو گسترده میشود و بقدر ایمان تو کارگشا میشود و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود و به قدر دل امیدواران گرم میشود یتیمان را پدر می شود و مادر بی برادران را برادر می شود بی همسرماندگان را همسر میشود عقیمان را فرزند میشود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه میشود در تاریکی ماندگان را نور میشود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود و محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را به شرط ... |
شرط هایی که برای هرکس متفاوته و خودت و خودم باید پیدا کنیم که شرط برای ما چیست...
(البته این عقیده ی منه)
و خدا همانی هست که ما هستیم
خود ماییم و ما خودمون نیستیم (چه جمله فلسفی باهالی گفتم، خودمم حال کردم ولی چه فایده که معنیش رو خودمم نمیدونم ولی به درستیش اعتقاد دارم و میدونم که این هست)
چقدر نوشتن سخته در رابطه با خدا، خدایی که به ما نزدیکتر حتی از رگ گردن،
خدایی که مارو دوست داره حتی 70 بار بیشتر از مادر و پدر
خدایی که تنها عالم بر تمام اسرارمون
و کسی که دوستش داریم ولی نمیدونیم
میدونی کی میفهمیم چقدر بهش علاقه داریم؟
وقتی که یه ذره حس میکنیم یه کم ما رو به حال خودمون واگذار کرده
پس شاید لازم باشه...
به نظر تو چی لازمه برای ما، برای زندگی کردن، برای خدایی شدن، برای عاشق شدن و برای.....؟؟؟؟
اولین قدم
چارکلوم حرف