سلام
در طول زندگی و روزگارانی که میگذره زیاد پیش نمیاد که لحظاتی رو برای با خدا بودن و برای اون بودن بگذرونیم، مگه...
مگه اینکه یه ذره گوشه های این زمین گرد زاویشون رو برامون تنگ کنند، تا بلکه ما یه ذره تحت فشار جهتمون متمایل بشه به سمت خدا،
و اون لحظه است که برا خودمون میشیم یه پا عابد و زاهد، البته فقط تا وقتی که از بالا خداوند قادر، قدرتش رو یه نمه به زمین و این دنیا نشون بده تا عرصه برای جولان ما باز بشه،
لابد میپرسی جولان، چیه؟ و برای چی اصلا؟
جولان دیگه، نشنیدی بلندیهای جولان، البته منظور من اون نیست، منظورم، عرصه ی تاخت و تازه...
راحتتر بگم، خدا رو تا اطلاع ثانوی(یعنی یه تا بوجود آمدن یه مشکل جدید) بنده نیستیم و همه دستورات فعلا و اجالتا باید برند(بروند) دم کوزه به جهت آبخوری.(همون بزار دم کوزه آبشو بخوره ی معروف خودمون)
و اینجاست که خدا یه کم بهمون میخنده، چه کنه رحمان و رحیم، البت ما هم خوب راهشو یاد گرفتیم، تا شب قدر ، عرفه یا ماه رمضونی میشه اینا همه رو بهونه میکنیم تا بلکه از زیر بار این حق الله دربریم هرچند چه فایده که فرداش روز از نو و روزی از نو-البته خودمونیم خدا خودشم میدونه که ما چه نامردایی هستیم، ولی خداست دیگه، میگه:
آی فرشته ها برید ببینید این بنده من چی میخواد، اگه آب نداره براش چشمه بجوشانید از دل سخت ترین سنگ ها و گرمترین خاکها هم نطور که برای هاجر این چنین کردیم.
اگه گرسنه است به یکی از این درختا بگید که پیچ یکی از این سیب ها رو شل کنه (البته متوجه هستید که قانون نیوتن کشف شده مگه اینکه بخواید علت چرخیدن سیب در حین اومدن به زمین رو بفهمید و چرایی ضرب المثل های ما ایرانیا رو در این رابطه که چرا میگیم یه سیب بندازی هوا 1000 دور میچرخه، حالا اصلا چرا سیب، برای چی پرتقال نباشه) از بس از سیب گفتم یادم رفت که چی میگفتم.
آره خدای ما انقدر مهربونه که حدش رو نمیدونی چه برسه به مشتقش.
اسم سیب اومد و باز داغ دلم تازه شد،
لابد میپرسی چرا،
بزار یه جمله بگم که به علت کهولت سن تقریبا یادم رفته راویش کیه:
خداوند از بهشت سیبی فرستاد برای حسین(علیه السلام) {ابتدا و انتهای عشق، البته اینو از خودم گفتم}و اون سیب در روز عاشورا همراه او بود و هرکه میخواهد عطر اون سیب رو استشمامم کنه سحرگاهان در کربلا باشه.
فکر میکنم این جمله از امام محمد باقر(علیه السلام) باشه
· تذکر: البته متوجه هستید که با قلب و روح باید اونجا باشید نه فقط این جسم در حال گندیدن رو ببریم، که به جای عطر سیب، بوی گند عراق نصیبمون میشه.
و کربلا میعادگاه تمام عاشقان عالم، هر آنکه عاشق هست قبله ای جز کربلا نداره، و جالبه که بگم تو این دو سال حسین و کربلا هر روز معنای خاص و جدیدی برام پیدا میکنم و تپش قلبم از این فراغ هر روز بیشتر میشه.
ادامه دارد...البته نه در اینجا، بلکه در جریان دلت...
تا ببینیم این رود زلال به کجا میبرد ما رو و شما رو
و چقدر زیباست دل سپردن
اولین قدم
چارکلوم حرف